Οι ιστορικές μαρτυρίες πληθαίνουν από τον 8ο αιώνα. Τότε έφθασαν στο νησί Φοίνικες έμποροι άποικοι από την Τύρο που όργωναν τις θάλασσες με τα καράβια τους. Σε αυτούς οφείλεται η ονομασία του νησιού (η λέξη Τύρος στα Φοινικικά προφέρεται Σουρ και εξελληνισμένα Σύρος). Στους Φοίνικες οφείλεται και η ονομασία του χωριού Φοίνικας. Τη μαρτυρία για την άφιξη των Φοινίκων αναφέρει και ο Όμηρος, που ονομάζει το νησί Συρίη, ενώ ο Διογένης ο Λαέρτιος την αποκαλεί Σύρα. Μετά τους Φοίνικες εγκαταστάθηκαν στη Σύρο οι Ίωνες με αρχηγό τον Ιππομέδοντα. Αρκετά χρόνια αργότερα, όταν στη Σάμο κυβερνούσε ο Πολυκράτης (6ος π.Χ. αιώνας) Σάμιοι κατέλαβαν τη Σύρο με τη βοήθεια ενός Συριανού, του Κιλλικώντα. Την ίδια εποχή γεννήθηκε και έζησε στο νησί ο φιλόσοφος Φερεκύδης, γιος του Βάβυος, που αργότερα πήγε στη Σάμο και έγινε δάσκαλος του Πυθαγόρα.
Ο οικισμός της Άνω Σύρου σήμερα
Η Πλατεία Μιαούλη με το δημαρχείο
Η ζωή στην Ερμούπολη παραμένει ζωντανή καθ' όλη τη διάρκεια του χειμώνα και ελάχιστα είναι τα καταστήματα που μένουν ανοιχτά μόνο για την καλοκαιρινή περίοδο.
Βραδυνή θέα στο Νότιο τμήμα της Σύρου
Η ζωή στην Ερμούπολη παραμένει ζωντανή καθ' όλη τη διάρκεια του χειμώνα και ελάχιστα είναι τα καταστήματα που μένουν ανοιχτά μόνο για την καλοκαιρινή περίοδο.
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου
Ένας από τους κεντρικούς πεζόδρομους της Ερμούπολης
Σήμερα η Ερμούπολη είναι ένα σπουδαίο τουριστικό, εμπορικό αλλά και διοικητικό κέντρο καθώς είναι η έδρα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου που περιλαμβάνει τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, καθώς η έδρα της νομαρχίας Κυκλάδων.
Κατά τον Β' Ρωσοτουρκικό πόλεμο η Σύρος καταλήφθηκε από τους Ρώσους (1770), στην κυριαρχία των οποίων έμεινε μέχρι το 1774. Τότε, με την συνθήκη του Κιουτσούκ - Καϊναρτζή, τα νησιά πέρασαν και πάλι στους Τούρκους, αλλά οι Συριανοί ευνοήθηκαν ιδιαίτερα όταν ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ χάρισε το νησί στην ανιψιά του Σαχ Σουλτάνα. Τότε δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την οικονομική άνοδο του νησιού που ολοκληρώθηκε τον επόμενο αιώνα με την ίδρυση της Ερμούπολης.
Κατά τους Απελευθερωτικούς Αγώνες του 1821, επειδή το νησί βρισκόταν υπό Γαλλική προστασία αλλά και επειδή δεν διέθετε την ναυτιλία ή την σκληρή οικονομία άλλων νησιών όπως η 'Ύδρα ή οι Σπέτσες, οι Συριανοί δεν πήραν ενεργό μέρος. Έδωσαν όμως άσυλο στους πρόσφυγες που συνέρεαν διαρκώς από τη Χίο, τις Κυδωνίες, τα Ψαρά και την Σμύρνη, οι οποίοι είχαν δοκιμάσει την τουρκική θηριωδία και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις κατακαμένες ιδιαίτερες πατρίδες τους. Οι πρόσφυγες αυτοί εγκαταστάθηκαν στους πρόποδες της Άνω Σύρου, γύρω από το λιμάνι, όπου ίδρυσαν την Ερμούπολη.
Μνημείο στο χωριό Κίνι
Η παραλία Βαρβαρούσα
Σήμερα η Σύρος εμφανίζεται ιδιαίτερα αναπτυγμένη οικονομικά, ανάπτυξη που στηρίζεται σε πολλές διαφορετικές πηγές. Καθοριστικά συμβάλλουν ο τουρισμός, η λειτουργία του ναυπηγείου (αν και με μειωμένο συγκριτικά προσωπικό), η υψηλή πλέον αγροτική παραγωγή (κυρίως χάρη στην ύπαρξη δεκάδων θερμοκηπίων), η παρουσία πολλών δημόσιων υπηρεσιών (στη Σύρο υπάρχει πια μόνο ένας δήμος που προέκυψε από την συνένωση των τριών καποδιστριακών του νησιού, ενώ είναι έδρα της Νομαρχίας Κυκλάδων, της Περιφέρειας Νότιου Αιγαίου που περιλαμβάνει τους νομούς Κυκλάδων και Δωδεκανήσου καθώς και του Εφετείου Αιγαίου) και η λειτουργία του τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Επίσης η Σύρος είναι έδρα και του Διοικητικού Πρωτοδικείου Σύρου, το οποίο έχει στην κατά τόπον αρμοδιότητά του όλο το Νομό Κυκλάδων καθώς και το γειτονικό Νομό Σάμου (Σάμος, Ικαρία, Φούρνοι).
ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΣΥΡΟΥ.....
