Ένα ταξίδι που θα «ξυπνήσει» όλες σας τις αισθήσεις!

Για τους περισσότερους ταξιδιώτες, το Μαρόκο είναι η πρώτη επαφή με την αφρικανική ήπειρο, τον αναπτυσσόμενο κόσμο και πιθανότατα και με το Ισλάμ. Ο εξωτισμός,

η περιπέτεια, τα αφρικανικά τοπία, οι μεσαιωνικές πόλεις, οι ελληνορωμαϊκοί αρχαιολογικοί χώροι, τα Κασμπά, οι βεδουίνοι, τα φανταχτερά τζαμιά, οι χιονισμένες κορυφές της οροσειράς του Άτλαντος, η έρημος, είναι όλα εκεί όπως ήταν πάντα και αν "σας χαλά"

η παρουσία των χιλιάδων τουριστών με τα πολυτελή πούλμαν, στρίψτε απλά στην επόμενη γωνία, πάρτε ένα λεωφορείο για το Νότο, νοικιάστε ένα 4x4 ή πάρτε το σακίδιό σας και βαδίστε κάποιο ορεινό μονοπάτι. Αν ταξιδεύετε μόνος για πρώτη φορά εκτός Ευρώπης,

θα αισθανθείτε σε μικρές, εύπεπτες δόσεις τη δυσκολία του ταξιδεύειν στον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά αυτά που θα δείτε και θα νιώσετε αξίζουν με το παραπάνω τον κόπο. Έπειτα, είμαστε σχεδόν βέβαιοι, ότι μετά την επιστροφή σας θα είστε "ένας από μας" και αργά ή γρήγορα θα αρχίσετε να ψάχνετε τους χάρτες για κάτι "πιο δυνατό"

για το επόμενο ταξίδι σας.

Πανόραμα της πλατείας Τζεμαά ελ Φνα

Το όνομα της πόλης προέρχεται από τις βερβερικές λέξεις mur (n) akuch, που σημαίνει Χώρα του Θεού, ενώ η ίδια η ονομασία του Μαρόκου προέρχεται από την ίδια ρίζα.

Το Μαρακές έχει το μεγαλύτερο παραδοσιακό παζάρι στο Μαρόκο και την πιο πολυσύχναστη πλατεία σε όλη την Αφρική, την Τζεμάα ελ Φνα: το πρωί ασφυκτιά από ακροβάτες, παραμυθάδες, νερουλάδες, γητευτές φιδιών, χορευτές και μουσικούς, ενώ το βράδυ γεμίζει από υπαίθριους πάγκους για φαγητό.

Το Μαρακές είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Μαρόκου μετά την Καζαμπλάνκα (πρωτεύουσα είναι το Ραμπάτ) και παλαιότερα ήταν γνωστή ως Πόλη του Μαρόκου. Πριν την άνοδο των Αλμοραβιδών τον 11ο αιώνα, η περιοχή βρισκόταν υπό την εξουσία της πόλης Αγκμάτ, αλλά ο ηγέτης Αμπού-Μπακρ ιμπν-Ουμάρ αποφάσισε ότι λόγω υπερπληθυσμού θα έπρεπε να χτίσιε μια νέα πρωτεύουσα. Ως νομάδας από τη Σαχάρα, αποφάσισε να τη χτίσει σε μια πεδιάδα, ένα ουδέτερο έδαφος μεταξύ δυο αντίπαλων φυλών. Η πόλη ξεκίνησε να χτίζεται υπό την εξουσία του το 1070, αλλά ολοκληρώθηκε επί του διαδόχου του Γιουσούφ ιμπν Τασφίν.

Πόλη Αΐτ-Μπεν-Χαντού (Ait-Ben-Haddou)(α) Μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ

Η Αΐτ-Μπεν-Χαντού έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές ως κινηματογραφικό σκηνικό. Στις ταινίες που έχουν γυριστεί εκεί συμπεριλαμβάνονται οι:

Ο Λόρενς της Αραβίας (1962)
Το Διαμάντι του Νείλου (1985)
Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ (1977)Η Αΐτ-Μπεν-Χαντού (Ait-Ben-Haddou) (Αραβικά: آيت بن حدّو) είναι οχυρωμένη πόλη (ksar) πάνω στον δρόμο των καραβανιών μεταξύ της Ερήμου Σαχάρα και του Μαρρακές στο σημερινό Μαρόκο. Βρίσκεται στην επαρχία Souss-Massa-Draâ, σε ένα λόφο δίπλα στον ποταμό Κουαρζαζάτε. Η πόλη αποτελεί εξαιρετικό δείγμα πόλης Κάσμπαχ, ισλαμικής αρχιτεκτονικής, η οποία δυστυχώς καταστρέφεται από τις βροχοπτώσεις.

Μεντίνα του Τετουάν Μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Το Τετουάν (αραβ. تطوان, Tetuán, Tétouan, Tettawen, Tettawin) είναι μια πόλη του Μαρόκου απέναντι από το στενό του Γιβραλτάρ και 40 χιλιόμετρα ανατολικά της Ταγγέρης. Στη βερβερική γλώσσα, η ονομασία της πόλης σημαίνει μάτια. Αποτελεί το μοναδικό ανοιχτό λιμάνι του Μαρόκου προς τη Μεσόγειο. Υπήρξε σημαντικός ισλαμικός κόμβος κατά τον 8ο αιώνα μεταξύ Μαρόκου και Ανδαλουσίας. Η μεντίνα της πόλης, αν και η μικρότερη από τις αντίστοιχες σε άλλες πόλεις του Μαρόκου, είναι διατηρημένη σε τέλεια κατάσταση και αντανακλά την αρχιτεκτονική επιρροή της Ανδαλουσίας.

Από το 1997, ανήκει στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Μαρακές είναι η πιο σημαντική από τις τέσσερις πρώην αυτοκρατορική πόλεις στην ιστορία του Μαρόκου. Κατοικήθηκε από Berber αγρότες από τη νεολιθική εποχή, η πόλη ιδρύθηκε το 1062 από τον Αμπού Μπακρ ιμπν Umar , οπλαρχηγού και τον ξάδελφό του Yusuf ibn Tashfin . Led από τις Almoravids , πολλά τζαμιά, συμπεριλαμβανομένης της Τζαμί Koutoubia και ισλαμικά ιεροδιδασκαλεία (κορανικά σχολεία) χτίστηκαν εδώ κατά τη διάρκεια του 12ου αιώνα, με την επιρροή της Ανδαλουσίας. Τα κόκκινα τείχη της πόλης, που χτίστηκε από τον Αλή ibn Yusuf το 1122-1123, και τα διάφορα κτίρια που κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έδωσαν στην πόλη το ψευδώνυμο του "Κόκκινη Πόλη" ή "Πόλη του Ochre" λόγω του κόκκινου ψαμμίτη που χρησιμοποιείται. Μαρακές αυξήθηκε γρήγορα και καθιερώθηκε ως ένα πολιτιστικό, θρησκευτικό και εμπορικό κέντρο για το Μαγκρέμπ και την υποσαχάρια Αφρική? Jemaa el-Fnaa είναι η πιο πολυσύχναστη πλατεία στην Αφρική. Μετά από μια περίοδο παρακμής, η πόλη είχε ξεπεράσει με Φεζ , στις αρχές του 16ου αιώνα, Μαρακές έγινε πάλι η πρωτεύουσα του βασιλείου και επανιδρύθηκε πρώην δόξα της, ιδίως κατά τη διάρκεια της βασιλείας των πλουσίων των Saadi σουλτάνων Αμπού Αμπντάλα αλ-Qaim και Ahmad al- Μανσούρ που στόλιζαν την πόλη με πολυτελή ανάκτορα, όπως το El Badi Palace (1578), και αποκατέστησε πολλά μνημεία καταστράφηκαν. Ως κέντρο για Σουφισμό , η πόλη έγινε γνωστή για τα «Επτά Αγίων".

Το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, βαμμένα σε Majorelle Μπλε, στο Garden Majorelle.