Από την Αλεξάνδρεια του Καβάφη στη μυθική όαση Σίβα του Αμμωνα Δία. Ακολουθώντας πιστά την πορεία του Μακεδόνα στρατηλάτη, ταξιδέψτε από τις ακτές της Μεσογείου έως την καρδιά της Σαχάρας και γνωρίστε δύο κορυφαίους προορισμούς στα βόρεια της Αιγύπτου που συνεχίζουν να μιλούν... ελληνικά.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή που πατάτε το πόδι σας στην Αλεξάνδρεια, μια αίσθηση οικειότητας σας πλημμυρίζει. Μια πρωτόγνωρη αίσθηση που συνέχεια διογκώνεται και σας ακολουθεί παντού, σε κάθε σας βήμα. Γιατί τούτη η πόλη, που εδώ και 2.340 χρόνια διατηρεί το όνομα και την αρχαία θέση της -βρίσκεται στο Δέλτα του Νείλου, στο Δέλτα της Ιστορίας- μιλά μια γλώσσα που την ξέρετε πολύ καλά. Από την ημέρα που γεννήθηκε (20 Ιανουαρίου 331 π.Χ.), η Αλεξάνδρεια μιλά συνέχεια ελληνικά: μιλά για τον ιδρυτή της τον Μέγα Αλέξανδρο, για τους Πτολεμαίους, για τους Αλεξανδρινούς φιλοσόφους, για τον Αβέρωφ, τον Μπενάκη, την Πηνελόπη Δέλτα, τον Καβάφη...
Το φρούριο Qaitbey δεσπόζει σε περίοπτη θέση στο παλιό λιμάνι της Αλεξάνδρειας.
Με μια πρώτη ματιά, η σύγχρονη Αλεξάνδρεια θυμίζει περισσότερο νοτιοευρωπαϊκή πόλη της Μεσογείου παρά αστικό κέντρο της Μέσης Ανατολής. Η γενέτειρα του Καβάφη διατηρεί ακόμα τον κοσμοπολίτικο αέρα που έφεραν εδώ μαζί τους, στα μέσα του 19ου αιώνα, Ελληνες και Ευρωπαίοι μεγαλοαστοί. Η γοητεία της παλιάς Αλεξάνδρειας είναι ακόμα παρούσα και «συγχέεται» γλυκά με την πολύβουη καθημερινότητα των Αράβων κατοίκων της.
Αντίθετα, τα μνημεία και τα μουσειακά εκθέματα που υπάρχουν και αναφέρονται στη δημιουργική περίοδο της Ελληνορωμαϊκής περιόδου είναι ελάχιστα σε σχέση με την πληθώρα των αθάνατων έργων των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και καλλιτεχνών που μεσουράνησαν εδώ.
Η Αλεξάνδρεια εδώ και 2.340 χρόνια καθρεφτίζεται στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.
Μνημεία Ιστορίας και αναμνήσεις ζωής
Η περιοχή του παλιού λιμανιού αποτελεί το πιο ενδιαφέρον και χαρακτηριστικό κομμάτι της ιστορικής πόλης. Εδώ, σε περίοπτη θέση δεσπόζει το φρούριο Qaitbey, το πλέον αναγνωρίσιμο μνημείο της Αλεξάνδρειας, που μετρά 500 χρόνια ζωής. Κτισμένο από ασβεστόλιθο, το ανακαινισμένο φρούριο υψώνει τα τείχη του στο σημείο όπου έστεκε άλλοτε ο περίφημος Φάρος της Αλεξάνδρειας, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Δύο ντόπιες έτοιμες να δροσιστούν στα γαλάζια νερά της Μεσογείου.
Συνεχίστε τη γνωριμία με τη βαρύτιμη πολιτισμική και ιστορική κληρονομιά της πόλης του Αλέξανδρου. Περιηγηθείτε το ρωμαϊκό αμφιθέατρο Kom al-Dikka και τις κατακόμβες Kom Ash Shuqqafa, ξεναγηθείτε στο ανάκτορο Ras-Et-Tin, στο παλάτι Montazah και στο Ελληνορωμαϊκό Μουσείο, χαλαρώστε στους πανέμορφους κήπους Salalat, θαυμάστε τα υπέροχα κοσμήματα και διαμάντια του Αιγύπτιου ηγέτη Mohammed Ali στο Βασιλικό Μουσείο Κοσμημάτων και νιώστε τους παλμούς της πόλης στο υπαίθριο παζάρι της (souq).Στην Αλεξάνδρεια, οι συνειδητοί Ελληνες ταξιδευτές έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν αξιόλογες μαρτυρίες του πρόσφατου ελληνικού παρελθόντος. Η κατοικία του Καβάφη (το σπίτι όπου έζησε ο Αλεξανδρινός ποιητής τα τελευταία 35 χρόνια της ζωής του), το Ελληνικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο, ο ορθόδοξος ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, το παλιό ζαχαροπλαστείο «Αθηναίος», το art deco cafe «Le Trianon» και το εστιατόριο θαλασσινών γεύσεων «Greek Club» (δίπλα στο φρούριο Qaitbey) βρίσκονται διάσπαρτα σε διάφορα σημεία της πόλης και υπενθυμίζουν την ελληνική ομορφιά που χάθηκε, το μακραίωνο ελληνικό πολιτισμικό στοιχείο που ξεριζώθηκε.
Το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη στην παραλιακή Λεωφόρο Corniche.
Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, η παρουσία του ελληνικού στοιχείου της Αλεξάνδρειας ήταν αρκετά έντονη. Από τα 200.000 άτομα που αριθμούσαν οι ξένες παροικίες της πόλης, οι 150.000 ήταν Ελληνες. Σήμερα, το ελληνικό στοιχείο της Αλεξάνδρειας, που για αιώνες άκμαζε σε όλους τους τομείς της αιγυπτιακής κοινωνίας, έχει δυστυχώς συρρικνωθεί απελπιστικά. Η ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας μετρά μόλις 600 μέλη, τα οποία κρατάνε τις Θερμοπύλες του ελληνισμού στην περιοχή. Πρόκειται για τις τελευταίες ζωντανές μαρτυρίες μιας λαμπρής ιστορικής περιόδου του ελληνισμού που βαδίζει δυστυχώς στη δύση της.
Μερική άποψη της φουτουριστικής Bibliotheca Alexandrina
Η καταπράσινη όαση των 300.000 φοινικόδεντρων παγιδεύει τους ανυποψίαστους ταξιδευτές στους δικούς της νωχελικούς ρυθμούς, προσφέροντας αναρίθμητες γοητευτικές εικόνες που γυρίζουν τους δείκτες του χρόνου δεκαετίες πίσω: ζωήλατα κάρα μεταφέρουν εμπορεύματα και ανθρώπους, γυναικείες μορφές περπατούν στους σκονισμένους δρόμους της όασης τυλιγμένες με τσαντόρ, καλοσυνάτοι βεδουίνοι καπνίζουν ναργιλέ στα μικρά καφενεία, παιδιά διασκεδάζουν στα νερά των πηγών, παραδοσιακές πλινθόκτιστες κατοικίες βρίσκονται κρυμμένες ανάμεσα στα φοινικόδεντρα... Η ομορφιά και η γοητεία της Σίβα δεν εξαντλούνται μόνο μέσα από το μαγευτικό της οικοσύστημα και τους αυθεντικούς κατοίκους της. Η όαση της δυτικής Αιγύπτου είναι φορτωμένη με ιστορία αιώνων, κάτι που επιβεβαιώνουν οι ανασκαφές των τελευταίων ετών, που έφεραν στο φως πλήθος μνημείων της φαραωνικής περιόδου. Το σπουδαιότερο και πιο φημισμένο αρχαιολογικό μνημείο της Σίβα είναι, ωστόσο, το Μαντείο του Αμμωνα Δία ή Αμμώνειο, που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Aghurmi.
Αλλα σημεία ενδιαφέροντος στην όαση αποτελούν οι πηγές «Cleopatra's Bath» και «Fatnas», η μεγάλη αλμυρή λίμνη, τα ερείπια του ναού Umm Ubayd (είναι αφιερωμένος κι αυτός στον Αμμωνα Δία), το πλινθόκτιστο κάστρο Shali (δεσπόζει στο κέντρο του χωριού), το Εθνολογικό Μουσείο, το τζαμί King Fuad και ο λόφος Gebel al-Mawta (Λόφος του Θανάτου), στον οποίο υπάρχουν αναρίθμητοι λαξευμένοι τάφοι της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής περιόδου.
Με αφετηρία το αρχαίο Παραιτόνιον (σημερινή πόλη Μάρσα Ματρού, 320 χλμ. δυτικά της Αλεξάνδρειας), το ταξίδι από τις ακτές της Μεσογείου προς την όαση Σίβα ήταν κάποτε μια πορεία οκτώ ημερών στον ύβο μιας καμήλας. Τα καραβάνια της ερήμου είχαν να διασχίσουν 300 χλμ. επίπεδου τοπίου στο οποίο, όπως γράφει ο Αρριανός, «δεν υπάρχουν καθόλου σημάδια κατά τη διαδρομή, καθόλου βουνά, δέντρα, συμπαγείς βράχοι, με τη βοήθεια των οποίων οι ταξιδιώτες θα μπορούσαν να συμπεράνουν τη σωστή πορεία τους».
Ο οικιστικός πυρήνας της Σίβα. Στο βάθος διακρίνεται η αλμυρή λίμνη της όασης.
Σήμερα, ο ασφαλτοστρωμένος οδικός άξονας Μάρσα Ματρού-Σίβα είναι ο μοναδικός ομφάλιος λώρος που συνδέει την όαση με τον «έξω κόσμο». Κανένα ίχνος ζωής δεν υπάρχει καθοδόν, ενώ την ατέρμονη πλεύση μέσα στη θάλασσα της σαχαρινής απεραντοσύνης διακόπτουν μόνο οι καμήλες που περιφέρονται ελεύθερες στο βασίλειο της ερήμου.
Η αίθουσα του Μαντείου του Αμμωνα Δία. Εδώ ο Μέγας Αλέξανδρος μπήκε μόνος του και πήρε τον χρησμό από τους ιερείς του μαντείου.
