Χειμώνιασε
ντύσε με ζεστά.
Γύρισαν πάλι οι μέρες
με την παγωνιά.
Τα χάδια σου να αισθανθώ
να σε αγγίξω
κι ας χαθώ.
Νύχτωσε
πάρε με αγκαλιά.
Κίνησαν για ταξίδι
έφυγαν τα πουλιά.
Μια γέφυρα χτίζω να 'ρθώ
μαζί σου θέλω
να ενωθώ.
Κοιμήσου
έλα εδώ κοντά.
Χάθηκε ο έρωτάς μας
μες στη λησμονιά.
Τη λύτρωση ψάχνω να βρω
κομμάτια είμαι
και πονώ.
Στ' όνειρο
κράτα με σφιχτά.
Γέμισαν νωπά σημάδια
δάκρυα στη ματιά.
Βασανισμένο μου μυαλό
δύσκολα περνά
ο καιρός.
Προσπάθησα
να σβήσω τη φωτιά.
Ξύπνησα με αναμνήσεις
μες στη σιγαλιά.
Να ήξερες πόσο σε ποθώ
γλυκό μου πάθος
σε ζητώ.
Σου θυμίζω
να 'χεις παρηγοριά.
Δεν κατάφεραν να με πάρουν
από εσένα μακριά.
Ακόμη ξέρεις σ' αγαπώ
φυλακισμένο
σε κρατώ.
Πνίγομαι
σε βαθιά νερά.
Με παρέσυραν μοιραία
σκέψεις βιαστικά.
Δε θέλω πια άλλο να ζω
τελείωσαν όλα
ως εδώ.
Χτες βράδυ
ήρθες προκλητικά.
Σάστισαν ομολογώ
οι χτύποι της καρδιάς.
Πριν φύγεις ένα θα σου πω
και σφράγισέ το
μυστικό.
Όσο ανασαίνω
θα 'σαι η μόνη μου χαρά.
Μα της ψυχής μας
τα όνειρα κρύφτηκαν
στη γωνιά._
Περισσότερα για το βιβλίο
“Νοσταλγία“
