Καιρός μεγάλων στοχασμών
αναχωρώ στο φως.
Στη μέριμνα κρυφών παθών
παρμένα στον παλμό.
Υπάρχω στις σκέψεις γυρνώ
κοντά τους ανασαίνω.
Σε λόγια αθάνατα ζω
στιγμές που δεν πεθαίνουν.
Ρητορικά σοφά μιλώ
με τη σιωπή διδάσκω
δίπλα στα όνειρα χωρώ
ζεστά να τα σκεπάσω.
Ίδρυσα μες στα οράματα
στίχους στο άπειρο χτίζω
προς τιμή του έρωτα
στεφάνια του χαρίζω.
Άηχα πρωταγωνιστώ
έχοντας πρώτο ρόλο
έγνοιες έχω να βοηθώ
γίνομαι οξυγόνο.
Καταραμένη μοναξιά
φύγε μακριά φωνάζω
μορφή μέσα απ’ το πουθενά
έρχομαι σ' αγκαλιάζω.
Η έμπνευσή μου συντροφιά
βράδια μελαγχολικά
πάω στ' αστέρια εκεί ψηλά
μες στη βαρυχειμωνιά.
Σε μονοπάτια έρημα
φύλακα άγγελο στέλνω
αισθήματα που πέθαναν
πάθη τους ανασταίνω.
Πεζός συλλέκτης ώρας
των χρόνων λογισμοί
ζητιάνος της συμπόνιας
στους δρόμους της ψυχής.
Όταν γεύεσαι τις πίκρες
το νέκταρ μου σου δίνω
σε ασπρόμαυρες σελίδες
εικόνες χρωματίζω.
Ίσκιος στην όψη του θεού
όπου σε ταξιδεύω
κομμάτια γης και ουρανού
για να περάσεις δένω
σε περιμένω.
Η έκστασή μου έφτασε
πιο πέρα από το σύμπαν.
Το πνεύμα μου δραπέτευσε
απ' το κορμί μου βγήκα.
Μπελάς τα δάκρυα τα καυτά
χαμόγελα προστάζω.
Για μια ζωή που προχωρά
τα βήματά σου βιάζω.
Αν θες ν' ακούσεις συμβουλή
ξύπνα και ονειρέψου.
Μοιάζει της φλόγας σπιθαμή
και στο ταξίδι αφέσου.
Περισσότερα για το βιβλίο
“Χειρόγραφο ψυχής”
