Στα πρόθυρα της ευτυχίας

Στο δόσιμο των συναισθημάτων
μου εκπέμπεις πολύ τον ερωτισμό.
Η αίσθηση μας είναι πολύ μεγάλη
της ζωής μου αντανακλάς
τη χάρη.

Ίσως είμαι παρόμοια με τη χθεσινή
μ’ εσένα θα γίνω όμως διαφορετική.
Τη σκέψη μου θα καθοδηγήσεις
της αγάπης τα όρια
θα μου δείξεις.

Ας πηγαίνουμε στο αντίθετο ρεύμα
θέλω μαζί σου να φτάσω ως το τέρμα.
Να νιώσω του έρωτα το ρομαντισμό
να είσαι κοντά μου
κι όταν ξυπνώ.

Ήμουν ανασφαλής, τόσο εριστική
της απομόνωσης ήθελα μία στιγμή.
Ένστικτό μου πια εσύ αποφασίζεις
εσύ καρδιά μου τώρα
με ορίζεις.

Η τύχη άρχισε να μου χαμογελάει
με τη χαρά έγινα φίλη κι όλο γελάει.
Η μέρα μου υπόσχεται πάρα πολλά
με φωτίζουν τ' άστρα
κάθε βραδιά.

Τα μυστικά μου σου τα εμπιστεύομαι
γεφύρωσες τα χάσματα δεν κρέμομαι.
Είμαι από ποτέ πολύ πιο ερωτευμένη
ευαίσθητη ψυχή μου είσαι
χαρισμένη.

Απασχολείς έντονα πια το μυαλό μου
εσύ βρήκες τη λύση στ’ αδιέξοδό μου.
Απολαμβάνω την ηρεμία που ζητούσα
είσαι ο έρωτας που χρόνια
καρτερούσα.

Έδωσες έμπνευση έτοιμη ν' αποδράσω
τα πρέπει της λογικής να ξεπεράσω.
Είδα όνειρα που δεν οδηγούν πουθενά
μ’ εσένα όμως θέλω
ν' ανεβώ ψηλά.

Ως την πόρτα της ευτυχίας

που άνοιξε για μας._

«Κλείνοντας το φως των ματιών μου
ανοίγει ένας κόσμος δικός μου
που μόνο η ψυχή μου μπορεί να διαβεί»

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Από την ποιητική συλλογή 

    «Αναγέννηση»

στο βιβλίο Δώρο Ζωής.

Περισσότερα για το βιβλίο 

"Δώρο ζωής" 

http://maria-pepikidou.blogspot.gr/p/blog-page_5522.html