Δεν έκρυψα ποτέ το γεγονός ότι έχω χωρίσει δύο φορές. Δεν είναι κάτι για το οποίο νιώθω περήφανη, καθώς λαμβάνω σοβαρά το θεσμό του γάμου, και ακόμα πιο σημαντικό κομμάτι είναι ότι το διαζύγιο αποτελεί ακόμα στίγμα για την κοινωνία μας – κάτι το οποίο ελπίζω να αλλάζω από τη δική μου πλευρά. Το στίγμα του διαζυγίου είναι ένα θέμα, το οποίο θα το αναπτύξουμε κάποια άλλη στιγμή. Το σημερινό θέμα αφορά, το πως είναι η σχέση σου με τον πρώην σου, μετά το χωρισμό.
Στο πρώτο μου διαζύγιο, μπόρεσα στην κυριολεξία να βγώ από την αίθουσα του διαζυγίου χωρίς τον κοιτάξω ή να του μιλήσω ξανά. Δεν έχω ιδέα που βρίσκεται, ή τι έχει κάνει την ζωή του, ή αν ζεί ακόμα. Σε αυτή την περίπτωση κατάφερα να ζήσω στο μέγιστο την εμπειρία του διαζυγίου, καθώς δεν είχαμε τίποτα κοινό. Είχαμε χωρίσει όλα όσα είχαμε αποκτήσει κατά τη διάρκεια του γάμου μας και είχαμε ξεκαθαρίσει τα χρέη μας. Δεν είχαμε αποκτήσει παιδιά, οπότε άντε γεια!
Στο δεύτερο διαζύγιο, η κατάσταση ήταν πάρα πολύ περίπλοκη καθώς είχαμε κάνει παιδιά. Δεν έχω πολλά να πω, για την σχέση μου μαζί του, αλλά ακόμα πρέπει να μιλάμε με μηνύματα, και να βλέπουμε ο ένας τον άλλο, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Οι συναλλαγές μας είναι πολύ συγκεκριμένες, ξερές, πολιτισμένες και τελείως αφοσιωμένες στα παιδιά. Στο διαζύγιο Νο2 ο σύζυγος δεν μπόρεσε να με απαλλάξει από την παρουσία του, καθώς πάντα θα πρέπει να βλεπόμαστε, εξαιτίας των παιδιών.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις την διαφορά του διαζυγίου ανάμεσα σε έναν απλό σύζυγο και στον πατέρα των παιδιών σου, όταν πρόκειται να πάρεις την μεγάλη απόφαση. Γιατί; Γιατί όταν συνδυάζεις το DNA σου με έναν άλλο άνθρωπο για να κάνετε ένα παιδί, θα είσαι για πάντα συνδεδεμένος/η μαζί του. Ή τουλάχιστον για όσο εσύ ή τα παιδιά σου θα είστε ζωντανοί.
Καταλαβαίνουμε ότι ένας γονιός δεν σταματά τις ευθύνες του, όταν το παιδί θα γίνει οχτώ ετών, σωστά; Η δουλειά του τελειώνει όταν το παιδί ενηλικιωθεί, και μπορεί να φροντίσει ανεξάρτητα τον εαυτό του. Ίσως να μην του φτιάχνεις το φαγητό ή να μην πλένεις πια την στολή του μπάσκετ, αλλά πάντα θα είσαι ο οδηγός, η συντροφιά, ο σύμβουλος, και άλλες πολλές ιδιότητες, που η ηλικία του παιδιού σου θα απαιτεί. Το σίγουρο είναι ότι θα μοιραστείτε ξεχωριστές στιγμές, και μεγάλες συζητήσεις με νόημα για τις επόμενες δεκαετίες.
Όσο και να εύχεσαι να είχες ένα μαγικό ραβδί, για να εξαφανίσεις τον πρώην σύζυγο σου, δεν θα μπορέσεις ποτέ να σβήσεις τελείως τον άντρα που είναι ο πατέρας του παιδιού σου.
Είχα τις δύσκολες μέρες μου, ειδικά στην αρχή του διαζυγίου μου, όταν τον καταριόμουν και δεν μπορούσα να τον βγάλω εύκολα από την ζωή μου. Τον μισούσα, με έκανε να κλαίω, ήταν κακός και με εξόργιζε. Ότι και να έκανα, ήταν πάντα εκεί! Ο πρώην μου δεν ήταν καλός σύζυγος, αλλά είναι ένας πολύ σωστός πατέρας. Με αυτό τον τρόπο, μπόρεσα τουλάχιστον να κάνω παιδί, με κάποιον αρκετά αξιοπρεπή άνθρωπο.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, αυτός με τον οποίο κάνουμε παιδιά, θέλουμε να είναι και αυτός που θα γεράσουμε μαζί του. Από μια πρακτική οπτική πλευρά, θα ήταν πολύ πιο εύκολο να μοιραστώ το μεγάλωμα των παιδιών μου, όχι μόνο με τον άνθρωπο που με βοήθησε να τα κάνω, αλλά και με αυτόν που μου έκλεψε την καρδιά. Μπορεί να απέτυχα σε αυτό το κομμάτι, αλλά τουλάχιστον μπόρεσα να διαλέξω έναν πατέρα για τα παιδιά μου, που θα τα αγαπά, θα τα στηρίζει και θα στέκεται δίπλα τους στη ζωή.
Αυτό το συναίσθημα με κεντρίζει ακόμα περισσότερο, όταν στο παρελθόν που ήμουν έφηβη, η μητέρα μου προσπάθησε να μου περάσει τη σοφία για το θέμα των σχέσεων. Θυμάμαι το ρητό «Βγές ραντεβού, μόνο αν σε βλέπει σοβαρά». Η αλήθεια πέρα από αυτή την τυπική συμβουλή όταν βγαίνεις με κάποιον (ή ας είμαστε ειλικρινείς με αυτόν που θες απλά να κάνεις σεξ), είναι πως έχεις το ρίσκο της εγκυμοσύνης, και μετά απλά θα βρεθείς κολλημένη για πάντα με αυτόν τον άνθρωπο. Οπότε θες πραγματικά να παραδοθείς στο «κακό αγόρι» που βγαίνει με όλες δεξιά και αριστερά, και μάλλον δεν κάνει για πατέρας, ή αν το κάνεις, δεν θα ήταν καλύτερα με κάποιον που έχει πατρικές δυνατότητες;
Έτσι μετέφρασα το παραπάνω ρητό. Το κάνω εικόνα, περνάει από γενιά σε γενιά. Απλή δήλωση: Μήν κάνεις παιδιά με κάποιον που δεν θα θες να κάτσεις δίπλα του σε μια τελετή αποφοίτησης σε 17 χρόνια από τώρα, ή που δεν θεωρείς ότι έχει τις αξίες που θα ήθελες να περάσεις στο παιδί σου! Δεν έχει σημασία αν θα μείνεις παντρεμένη μαζί του ή όχι, γιατί δεν θα τον αποφύγεις ακόμα και αν χωρίσετε! Ας ελπίσουμε ότι και οι δυό σας κάνετε σοφές επιλογές, στον άνθρωπο που επιλέξατε να κάνετε οικογένεια. Αν όχι, θα πρέπει να ζήσεις με τις συνέπειες αυτή της απόφασης, για πάντα.
Το διαζύγιο μου επέτρεψε τουλάχιστον να μην μένω κάτω από την ίδια στέγη μαζί του. Μπορεί να περάσουν μέρες χωρίς να έχω καμία επαφή μαζί του, και δεν έχει πλέον κανέναν έλεγχο, στο πως θα ζήσω την καθημερινότητα μου. Έχω μια ζωή πολύ διαφορετική από την δική του, αλλά τα δύο πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή μου, δεν είναι μόνο δικά μου. Κάποτε ευχήθηκα να μπορούσα να εξαφανιστώ, όπως ακριβώς έκανε και ο πρώτος μου σύζυγος. Αλλά αυτή η ευχή αφορούσε εμένα σαν γυναίκα, και όχι σαν μητέρα που τα παιδιά της χρειαζόντουσαν και ήθελαν τον πατέρα τους.
Το διαζύγιο μου πέτυχε, γιατί μου έδωσε την δυνατότητα να χωρίσω τον σύζυγο μου, σαν τον άντρα που παντρεύτηκα. Σαν ενήλικη και σαν μητέρα, πρέπει να το βουλώσω και να φέρομαι σαν ένας γονιός που θα έκανε ότι μπορεί για να διατηρήσει όλα τα σημαντικά πράγματα στην ζωή των παιδιών του. Τα παιδιά μου δεν χώρισαν από τη μαμά ή τον μπαμπά τους, και εμείς δεν χωρίσαμε από εκείνα. Δεν ζήτησαν να διαταραχθεί η ζωή τους, επειδή οι γονείς τους αποφάσισαν να χωρίσουν το σπίτι τους.
Το διαζύγιο είναι ένα τελείως διαφορετικό σενάριο, όταν υπάρχουν παιδιά, γιατί οι δεσμοί ανάμεσα σε εκείνα και στον γονιό τους, ή ανάμεσα στους γονείς που έκαναν παιδιά μαζί ξεπερνούν τους δεσμούς του γάμου. Το ότι βγάλαμε τις βέρες μας, δεν σημαίνει ότι σταματήσαμε τη σχέση μας σαν γονείς. Όπως ο ρόλος μας δεν τελειώνει στα 18, έτσι και η σύνδεση μας δεν τελειώνει στο διαζύγιο. Έκανα μια συνειδητή επιλογή να αποκτήσω παιδιά, και είτε το είχα αντιληφθεί τότε είτε όχι, ήταν ένα αιώνιο συμβόλαιο ανάμεσα στις ψυχές μας να δούμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν μαζί!
Πηγή: http://divorcedmoms.com/
