Ιαπωνία: Η κουκλίστικη Τακαγιάμα
Η αντίζηλος στην ομορφιά του Κιότο, απλώνει στις δύο όχθες του μικρού ποταμού που τη διασχίζει ναούς, ιερά, μικρά όμορφα μαγαζιά, παλιούς δρόμους, παραδοσιακά σπίτια και μια παλιά ιστορία
«Μικρό Κιότο»
Με φόντο τις ιαπωνικές Αλπεις και τα δάση πλούσια σε ξυλεία, η μικρή κουκλίστικη Τακαγιάμα ανταγωνιζόταν σε ομορφιά το Κιότο, γι' αυτό άλλωστε τη λένε ως σήμερα «Μικρό Κιότο». Η ιστορία της Τακαγιάμα ξεκινά πριν από εκατοντάδες χρόνια με τους ξυλουργούς. Φημισμένοι μάστορες, μεγαλούργησαν στο αυτοκρατορικό παλάτι του Κιότο και της Νάρα, και προς τα τέλη του 16ου αιώνα η κατασκευή του Κάστρου της Τακαγιάμα σηματοδότησε την ίδρυση της πόλης. Η θέση της είναι τέτοια που τον χειμώνα απομονώνεται εξαιτίας των παγωμένων δρόμων, γι' αυτό και διατήρησε τις παραδόσεις ως σήμερα. Χαριτωμένη, με το μικρό ποταμάκι Μιγιαγκάβα που τη διασχίζει, με ναούς, ιερά, μικρά όμορφα μαγαζιά και τους παλιούς δρόμους με τα παραδοσιακά σπίτια. Η καρδιά της πόλης κτυπά στη γειτονιά Σαν-μάτσι Σούτζι. Εκεί, στις τρεις κύριες οδούς - μάλλον στενά δρομάκια θα λέγαμε - Ιτσίνο-μάτσι, Νίνο-μάτσι, Σάνο-μάτσι, βρίσκονται τα παλιά ξύλινα σπίτια όπου στεγάζονται εργαστήρια χειροτεχνών, μαγαζιά με αντίκες και αναμνηστικά, μικρά καφέ και εστιατόρια, αποστακτήρια σακέ με τη χαρακτηριστική «μπάλα» από κέδρο στην είσοδο, ενώ κάποια σπίτια λειτουργούν ως μουσεία και μπορείτε να παρατηρήσετε τη διαρρύθμιση και την αρχιτεκτονική του χώρου. Μερικά κατοικούνται από οικογένειες και νωρίς το πρωί θα δείτε τις νοικοκυρές να κάνουν τη λάτρα. Οι αγρότες φέρνουν κάθε πρωί τη φρέσκια πραμάτεια σε φρούτα και λαχανικά στις πρωινές αγορές της Τακαγιάμα Τζίνια ή της Μιγιαγκάβα, στο ποτάμι, που είναι και πιο χαριτωμένη, όπου αξίζει ένας περίπατος για να ζήσετε ανακατεμένοι με το πλήθος τον παλμό της πόλης. Το Μουσείο Αρμάτων «Γιατάι Καϊκάν»
Ενα από τα τρία ωραιότερα φεστιβάλ της Ιαπωνίας είναι το Τακαγιάμα Ματσούρι. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για δύο, αφού γίνεται δύο φορές τον χρόνο: την άνοιξη, όπου παίρνουν μέρος 12 άρματα, και το φθινόπωρο, όπου παίρνουν μέρος 11 άρματα. Το φεστιβάλ ξεκίνησε πριν από 350 χρόνια ως μια απλή χωριάτικη γιορτή της άσημης Τακαγιάμα. Τα πανύψηλα άρματα όμως με τα οποία πλαισιώθηκε του έδωσαν την αίγλη που το συνοδεύει ως σήμερα και βεβαίως μέσα από αυτό αναδείχθηκαν στρατιές χειροτεχνών-καλλιτεχνών. Ισως τίποτα δεν θα ήταν εφικτό αν δεν ήταν πλούσια η περιοχή σε ξύλο ώστε να προσελκύσει εμπόρους όχι μόνο ξυλείας αλλά σακέ που εκμεταλλεύτηκαν το καθαρό νερό των βουνών. Ετσι η πόλη διανθίστηκε και από χειροτέχνες στους οποίους οι πλούσιοι έμποροι ανέθεσαν τη δημιουργία αυτών των πανύψηλων εντυπωσιακών ξυλόγλυπτων αρμάτων που διακοσμήθηκαν με χρυσό και βάφτηκαν κυρίως σε έντονο κόκκινο χρώμα. Κάποια χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα. Κάθε άρμα καταλήγει σε ψηλό υπόστεγο, ενώ σε τέσσερα υπάρχουν κούκλες μαριονέτες με σχοινιά, σε μεγάλο μέγεθος, που αναπαριστούν θεούς ή ευγενείς, τις οποίες κατά τη διάρκεια της παρέλασης χειρίζονται ως και οκτώ κουκλοπαίκτες την καθεμιά. Οι κούκλες είναι επίσης φτιαγμένες από ξύλο και ντυμένες με πολύτιμα μεταξωτά ρούχα. Φανταστείτε πόσο εντυπωσιακή είναι και η νυχτερινή παρέλαση, όπου γύρω από κάθε επίπεδο του άρματος τοποθετούνται αναμμένα φαναράκια. Αφού επισκεφθείτε το μουσείο, διαθέστε και λίγο χρόνο να δείτε την αίθουσα με την αριστουργηματική χειροποίητη ξύλινη ρεπλίκα με κλίμακα 1:10 του συγκροτήματος Νίκο-Τοσόγκου που βρίσκεται έξω από το Τόκιο.
Ενα από τα τρία ωραιότερα φεστιβάλ της Ιαπωνίας είναι το Τακαγιάμα Ματσούρι. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για δύο, αφού γίνεται δύο φορές τον χρόνο: την άνοιξη, όπου παίρνουν μέρος 12 άρματα, και το φθινόπωρο, όπου παίρνουν μέρος 11 άρματα. Το φεστιβάλ ξεκίνησε πριν από 350 χρόνια ως μια απλή χωριάτικη γιορτή της άσημης Τακαγιάμα. Τα πανύψηλα άρματα όμως με τα οποία πλαισιώθηκε του έδωσαν την αίγλη που το συνοδεύει ως σήμερα και βεβαίως μέσα από αυτό αναδείχθηκαν στρατιές χειροτεχνών-καλλιτεχνών. Ισως τίποτα δεν θα ήταν εφικτό αν δεν ήταν πλούσια η περιοχή σε ξύλο ώστε να προσελκύσει εμπόρους όχι μόνο ξυλείας αλλά σακέ που εκμεταλλεύτηκαν το καθαρό νερό των βουνών. Ετσι η πόλη διανθίστηκε και από χειροτέχνες στους οποίους οι πλούσιοι έμποροι ανέθεσαν τη δημιουργία αυτών των πανύψηλων εντυπωσιακών ξυλόγλυπτων αρμάτων που διακοσμήθηκαν με χρυσό και βάφτηκαν κυρίως σε έντονο κόκκινο χρώμα. Κάποια χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα. Κάθε άρμα καταλήγει σε ψηλό υπόστεγο, ενώ σε τέσσερα υπάρχουν κούκλες μαριονέτες με σχοινιά, σε μεγάλο μέγεθος, που αναπαριστούν θεούς ή ευγενείς, τις οποίες κατά τη διάρκεια της παρέλασης χειρίζονται ως και οκτώ κουκλοπαίκτες την καθεμιά. Οι κούκλες είναι επίσης φτιαγμένες από ξύλο και ντυμένες με πολύτιμα μεταξωτά ρούχα. Φανταστείτε πόσο εντυπωσιακή είναι και η νυχτερινή παρέλαση, όπου γύρω από κάθε επίπεδο του άρματος τοποθετούνται αναμμένα φαναράκια. Αφού επισκεφθείτε το μουσείο, διαθέστε και λίγο χρόνο να δείτε την αίθουσα με την αριστουργηματική χειροποίητη ξύλινη ρεπλίκα με κλίμακα 1:10 του συγκροτήματος Νίκο-Τοσόγκου που βρίσκεται έξω από το Τόκιο.Ο Παγκόσμιος Ναός του Θεού (Σούζα)
Μόλις 2 χλμ. από την Τακαγιάμα απέχει ο υπερπολυτελής ναός με τη χρυσή οροφή. Τεράστιο το συγκρότημα, με μεγάλη αίθουσα για τους μεγάλους εορτασμούς τέσσερις φορές τον χρόνο. Ο Κοτάμα Οκάντα ήταν που ίδρυσε το 1959 την οργάνωση Σούκιο Μαχικάρι και σήμερα συνεχίζει το έργο του η κόρη του. Πρόκειται για οργάνωση επικεντρωμένη στον Θεό ως Δημιουργό και δέχεται στους κόλπους της ανθρώπους κάθε θρησκείας και ιδεολογίας, εθνικότητας ή επαγγέλματος. Η αποστολή είναι να δημιουργηθεί στη Γη ένας κόσμος παρόμοιος με τον ουράνιο του Θεού, μέσα από τον εξαγνισμό με το «Αληθινό Φως του Θεού». Εκτός από τη μεγάλη αίθουσα, το συγκρότημα διαθέτει πολλούς πολυτελείς χώρους, κάποιες φορές κακόγουστους, ενώ στο πλαίσιο του εξαγνισμού διαθέτει και τις δικές του οργανικές καλλιέργειες. Σε γενικές γραμμές, αν δεν έχετε κάποια περιέργεια για το εντυπωσιακό και επιβλητικό κτίσμα που θα συναντήσετε στον δρόμο σας, και να το προσπεράσετε, δεν νομίζω ότι θα χάσετε.
Μόλις 2 χλμ. από την Τακαγιάμα απέχει ο υπερπολυτελής ναός με τη χρυσή οροφή. Τεράστιο το συγκρότημα, με μεγάλη αίθουσα για τους μεγάλους εορτασμούς τέσσερις φορές τον χρόνο. Ο Κοτάμα Οκάντα ήταν που ίδρυσε το 1959 την οργάνωση Σούκιο Μαχικάρι και σήμερα συνεχίζει το έργο του η κόρη του. Πρόκειται για οργάνωση επικεντρωμένη στον Θεό ως Δημιουργό και δέχεται στους κόλπους της ανθρώπους κάθε θρησκείας και ιδεολογίας, εθνικότητας ή επαγγέλματος. Η αποστολή είναι να δημιουργηθεί στη Γη ένας κόσμος παρόμοιος με τον ουράνιο του Θεού, μέσα από τον εξαγνισμό με το «Αληθινό Φως του Θεού». Εκτός από τη μεγάλη αίθουσα, το συγκρότημα διαθέτει πολλούς πολυτελείς χώρους, κάποιες φορές κακόγουστους, ενώ στο πλαίσιο του εξαγνισμού διαθέτει και τις δικές του οργανικές καλλιέργειες. Σε γενικές γραμμές, αν δεν έχετε κάποια περιέργεια για το εντυπωσιακό και επιβλητικό κτίσμα που θα συναντήσετε στον δρόμο σας, και να το προσπεράσετε, δεν νομίζω ότι θα χάσετε.
Το ιερό Χάτσιμαν Σακουραγιάμα
Ο θρύλος λέει ότι ο αυτοκράτορας Νιντόκου (5ος αιώνας) ζήτησε από τον πρίγκιπα Τακεφουρουκούμα-νο-μικότο να σκοτώσει το τέρας Ριουμέν Σουκούνα που είχε δύο κεφάλια, τέσσερα χέρια και τέσσερα πόδια. Προτού πάει σε αυτή την αποστολή ο νεαρός πολεμιστής τοποθέτησε τον πατέρα του ως θεότητα του ιερού αυτού και προσευχήθηκε για την επιτυχία της αποστολής του. Το 1683, με τη χορηγία του ευγενούς Καναμόρι, το ιερό επεκτάθηκε και επισήμως ανακηρύχθηκε προστάτης της πόλης. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά της παλιάς πόλης. Είναι το κέντρο των εκδηλώσεων του Φθινοπωρινού Φεστιβάλ της Τακαγιάμα που γίνεται μετά τη συγκομιδή της σοδειάς και το επισκέπτονται πάνω από 1,5 εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο. Μάλιστα σε ειδικό χώρο στεγάζονται τρία από τα 12 άρματα του Τακαγιάμα Ματσούρι.
Ο θρύλος λέει ότι ο αυτοκράτορας Νιντόκου (5ος αιώνας) ζήτησε από τον πρίγκιπα Τακεφουρουκούμα-νο-μικότο να σκοτώσει το τέρας Ριουμέν Σουκούνα που είχε δύο κεφάλια, τέσσερα χέρια και τέσσερα πόδια. Προτού πάει σε αυτή την αποστολή ο νεαρός πολεμιστής τοποθέτησε τον πατέρα του ως θεότητα του ιερού αυτού και προσευχήθηκε για την επιτυχία της αποστολής του. Το 1683, με τη χορηγία του ευγενούς Καναμόρι, το ιερό επεκτάθηκε και επισήμως ανακηρύχθηκε προστάτης της πόλης. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά της παλιάς πόλης. Είναι το κέντρο των εκδηλώσεων του Φθινοπωρινού Φεστιβάλ της Τακαγιάμα που γίνεται μετά τη συγκομιδή της σοδειάς και το επισκέπτονται πάνω από 1,5 εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο. Μάλιστα σε ειδικό χώρο στεγάζονται τρία από τα 12 άρματα του Τακαγιάμα Ματσούρι. Χειροτεχνήματα και αγορές
Λέγεται ότι οι καλλιτέχνες της Χίντα ήρθαν κατά την περίοδο Νάρα τον 7o αιώνα και μετέδωσαν την τέχνη τους στους κατοίκους της επαρχίας. Στα καταστήματα θα βρείτε αντικείμενα από ξύλο σε αυστηρές ίσιες γραμμές - δίσκους σερβιρίσματος, πιάτα, βάζα, μικρά καλαθάκια λακαρισμένα. Από τη σμίλακα, το εθνικό δένδρο της επαρχίας Χίντα, διάφορα ξυλόγλυπτα καλλιτεχνήματα. «Σαρουμπόμπο» ονομάζονται τα μικρά πάνινα κουκλάκια που φτιάχνουν στο χέρι οι γιαγιάδες από παλιά κουρέλια για να καλοπαντρευτούν τα κορίτσια τους και αργότερα οι εγγονές τους. Αυτή η παράδοση έγινε χαριτωμένα σουβενίρ που πωλούνται στους τουρίστες. Γιαπωνέζικα κεριά τα οποία δύσκολα σβήνουν από το φύσημα του αέρα και κρατούν περισσότερο. Λέγεται ότι ένας κεραμίστας από το Κιότο ήταν ο πρώτος που ήρθε στην Τακαγιάμα και δημιούργησε το πρώτο κεραμικό σετ τσαγιού. Σήμερα, πέρα από τα παραδοσιακά κεραμικά, κυκλοφορούν άλλα τρία είδη μαζί με πορσελάνινα βάζα ζωγραφισμένα με μπλε συνθέσεις λουλουδιών, καθώς και σύμβολα του σογκουνάτου. Η Τακαγιάμα φημίζεται και για τα λιτά χειροποίητα ξύλινα έπιπλα, το κόστος όμως είναι αρκετά υψηλό τόσο για την αγορά όσο και για τη μεταφορά τους.
Λέγεται ότι οι καλλιτέχνες της Χίντα ήρθαν κατά την περίοδο Νάρα τον 7o αιώνα και μετέδωσαν την τέχνη τους στους κατοίκους της επαρχίας. Στα καταστήματα θα βρείτε αντικείμενα από ξύλο σε αυστηρές ίσιες γραμμές - δίσκους σερβιρίσματος, πιάτα, βάζα, μικρά καλαθάκια λακαρισμένα. Από τη σμίλακα, το εθνικό δένδρο της επαρχίας Χίντα, διάφορα ξυλόγλυπτα καλλιτεχνήματα. «Σαρουμπόμπο» ονομάζονται τα μικρά πάνινα κουκλάκια που φτιάχνουν στο χέρι οι γιαγιάδες από παλιά κουρέλια για να καλοπαντρευτούν τα κορίτσια τους και αργότερα οι εγγονές τους. Αυτή η παράδοση έγινε χαριτωμένα σουβενίρ που πωλούνται στους τουρίστες. Γιαπωνέζικα κεριά τα οποία δύσκολα σβήνουν από το φύσημα του αέρα και κρατούν περισσότερο. Λέγεται ότι ένας κεραμίστας από το Κιότο ήταν ο πρώτος που ήρθε στην Τακαγιάμα και δημιούργησε το πρώτο κεραμικό σετ τσαγιού. Σήμερα, πέρα από τα παραδοσιακά κεραμικά, κυκλοφορούν άλλα τρία είδη μαζί με πορσελάνινα βάζα ζωγραφισμένα με μπλε συνθέσεις λουλουδιών, καθώς και σύμβολα του σογκουνάτου. Η Τακαγιάμα φημίζεται και για τα λιτά χειροποίητα ξύλινα έπιπλα, το κόστος όμως είναι αρκετά υψηλό τόσο για την αγορά όσο και για τη μεταφορά τους.
Στο διοικητήριο Τζίνια
Ηταν στα 1603 όταν η οικογένεια Τοκουγκάβα ξεκίνησε τη διακυβέρνηση του Εντο (σημερινό Τόκιο) και 90 χρόνια αργότερα η επαρχία Χίντα μπήκε κάτω από το σπαθί του σογκουνάτου. Είκοσι πέντε διοικητές εγκαταστάθηκαν σε αυτό το κτίριο σε διάστημα 176 ετών. Πρόκειται για το μοναδικό ανάμεσα στα 60 συνολικά διοικητήρια που διασώθηκε. Το 1816 έγινε ανακαίνιση και χρησιμοποιούνταν ως το 1969. Ετσι έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε όχι μόνο την αρχιτεκτονική της εποχής αλλά και μέσα από αρκετά εκθέματα να πάρουμε πληροφορίες για τη ζωή της περιόδου Εντο. Στην είσοδο μας υποδέχονται δύο μοβ πάνελ διακοσμημένα με το περίγραμμα του μπουμπουκιού της δενδρομολόχας - σύμβολο του σογκουνάτου. Το συγκρότημα εκτός από τη διοίκηση στέγαζε και τη δικαστική, αστυνομική και εμπορική εξουσία. Προσέξτε την αίθουσα του δικαστηρίου, την αίθουσα δεξιώσεων με την τοιχογραφία με τα κύματα της θάλασσας -σύμβολο της κυριαρχίας του σογκουνάτου -, επισκεφθείτε τα κτίρια όπου κατοικούσαν ο διοικητής με την οικογένειά του και οι υπηρέτες. Ο χώρος χρησιμοποιείται και για συναυλίες παραδοσιακής μουσικής.
