Voyager 1 ... «άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τη θέση μας στο σύμπαν». Φωτογραφία: National Geographic Εικόνα Συλλογής και / Alamy
Probe ανακαλύπτει μεταβατική ζώνη που συνορεύουν με το διαστρικό διάστημα να φέρει μια άλλη έκπληξη για τους επιστήμονες της NASA
Η άκρη του ηλιακού συστήματος δεν έχει άκρη, αποδεικνύεται. Έχει μια ασαφή μεταβατική περιοχή, δεν είναι αρκετά ηλιακό σύστημα και δεν είναι αρκετά διαστρικό χώρο .
Το βασικό γεγονός του περιβάλλοντος αστέρι μας έχει ανακαλυφθεί από το Voyager 1 , ένα από τα πιο αξιόλογα διαστημόπλοια που κατασκευάστηκε ποτέ. Premier scout μας στο βαθύ διάστημα, Voyager 1, είναι σήμερα 11 δισ. χιλιόμετρα από τον ήλιο , ακτινοβολούν τα δεδομένα στη Γη, καθώς scoots σε 24.000 kmph προς τα Ophiuchus αστερισμό.
Οι επιστήμονες είχαν υποθέσει ότι το Voyager 1, που ξεκίνησε το 1977, θα έχουν εξέλθει από το ηλιακό σύστημα από τώρα. Αυτό θα σήμαινε διασχίζουν το ηλιόπαυση και αφήνοντας πίσω την τεράστια φούσκα γνωστή ως ηλιόσφαιρα , η οποία χαρακτηρίζεται από σωματίδια ωθείται από τον ήλιο και από ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο.
Υπόθεση των επιστημόνων κατέληξε να είναι το μισό-δεξιά. Στις 25 Αυγούστου, Voyager 1, είδε μια απότομη πτώση-off στα ηλιακά σωματίδια, επίσης γνωστή ως ηλιακός άνεμος. Την ίδια στιγμή, υπήρξε μια ακίδα στο γαλαξιακό σωματίδια που προέρχονται από όλα τα σημεία της πυξίδας. Αλλά το μαγνητικό πεδίο του ήλιου καταγράφει ακόμα, κάπως μειωμένη, σχετικά με μαγνητόμετρο του διαστημικού σκάφους. Έτσι είναι ακόμα σε μαγνητική αγκαλιά του ήλιου, κατά μία έννοια.
Αυτή η απρόσμενη μεταβατική ζώνη, που ονομάστηκε το « περιοχή εξάντληση heliosheath , "περιγράφεται σε τρία νέα έγγραφα για Voyager 1 που δημοσιεύθηκε σε απευθείας σύνδεση τον περασμένο μήνα από το περιοδικό Science.
"Υπήρξαν κάποιες εκπλήξεις», δήλωσε ο Ed Stone, ο οποίος υπήρξε επικεφαλής επιστήμονας της Nasa 's Voyager πρόγραμμα από το 1972. «Περιμέναμε ότι θα διασχίζουν τα σύνορα και να αφήσει όλο το ηλιακό πράγματα πίσω και να είναι σε όλα τα διαστρικά πράγματα. Αποδείχθηκε, αυτό δεν είναι ό, τι συνέβη." Έτσι, πόσο μεγάλη είναι αυτή η μεταβατική ζώνη στην άκρη του ηλιακού συστήματος;
«Κανείς δεν ξέρει», δήλωσε ο Stone, 77, ένας καθηγητής της φυσικής στο California Institute of Technology και ο πρώην επικεφαλής του Jet Propulsion Laboratory της NASA, την έδρα του Voyager. «Δεν υπάρχει σε κανένα από τα μοντέλα. Δεν ξέρω. Θα μπορούσε να μας πάρει μερικούς μήνες, θα μπορούσε να μας πάρει πολλά χρόνια για να πάρετε μέσα από αυτό."
Οι διαστάσεις και η φύση της ηλιόσφαιρας δεν είναι μια εξ ολοκλήρου απόκρυφα θέμα. Το μαγνητικό πεδίο του ήλιου εκτρέπει ένα μεγάλο μέρος της ακτινοβολίας που προέρχονται από άλλα μέρη του γαλαξία, που δημιουργήθηκε στις εκρήξεις των σουπερνόβα. Διαστρικό διάστημα δεν είναι μια καλοήθης περιβάλλον. Χαρακτηριστικά της ηλιόσφαιρας του κάνουν τη ζωή ευκολότερη για τους μπλε πλανήτες, όπως η Γη.
Voyager 1 μπορεί να θεωρηθεί ως ένα από τα μεγάλα διερευνητική σκάφος στην ιστορία, και κανένας δεν έχει πάει μακρύτερα, ούτε ταξίδεψε σταθερά σε τέτοια εκπληκτική ταχύτητα (λίγα έχουν πάει λίγο πιο γρήγορα, ενώ υπάγονται στον ήλιο). Δύο ανιχνευτές Voyager ξεκίνησαν το 1977. Και τα δύο διαστημόπλοια που ένα επίχρυσο ρεκόρ γεμάτο με ψηφιακές πληροφορίες σχετικά με τον ανθρώπινο πολιτισμό, συμπεριλαμβανομένων των μαθηματικών τύπων, την εικόνα ενός γυμνού άνδρα και μια γυναίκα, κραυγές φάλαινας, και αποσπάσματα από κλασικό και rock-and-roll μουσικής. (Η περίφημη αστείο ήταν ότι οι αλλοδαποί άκουσαν το δίσκο και απάντησε, "Αποστολή περισσότερα Chuck Berry.")
Τα δύο Voyagers ξεκινήσει αυτό που ονομάζεται Grand Tour, εκμεταλλευόμενοι τροχιακή θέση των τεσσάρων εξωτερικών πλανητών που συμβαίνει λιγότερο από μία φορά έναν αιώνα. Voyager 1 πέταξε από τον Δία και τον Κρόνο πριν ψάρεμα "βορρά", όπως οι αστρονόμοι θα το περιγράψω. (Δεν υπάρχει πάνω ή προς τα κάτω στο χώρο, αλλά υπάρχει μια βόρεια ή στα νότια σε σχέση με το τροχιακό επίπεδο των πλανητών.) Voyager 2 πέρασε παρελθόν Δία και τον Κρόνο και πέταξε από τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα πριν από τον τίτλο "νότια".
Οι εικόνες των πλανητών και των δορυφόρων τους, τώρα θεωρείται δεδομένη, ήταν εκπληκτική θριάμβους της αποστολής Voyager. Και το 1990, Voyager 1, περίπου 4 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον ήλιο, γύρισε φωτογραφική μηχανή του προς τη Γη και πήρε μια εικόνα του τι Carl Sagan που ονομάζεται «χλωμή μπλε κουκίδα" του πλανήτη μας.
Τώρα Voyager 1 είναι 124 αστρονομικές μονάδες από τον ήλιο - μία AU είναι περίπου η μέση απόσταση από τη Γη στον ήλιο, ή περίπου 150 χιλιόμετρα. Voyager 2 είναι 102 AU.
Αυτά τα σκάφη δεν είναι αθάνατος, αν και ορισμένες φορές δρουν σαν αυτό. Έχουν μια παροχή ηλεκτρικού ρεύματος από τη ραδιενεργό διάσπαση του πλουτωνίου-238, η οποία παράγει θερμότητα. Ο χρόνος ημίσειας ζωής του συστήματος αυτού είναι 88 έτη. Μικρές προωθητήρες κατά καιρούς φωτιά για να κρατήσει 23-watt κεραίας Voyager 1 ραδιόφωνο επισήμανε προς τη Γη, όπου τα αμυδρά σήματα πήρε την τεράστια συστοιχίες ραδιοτηλεσκοπίων στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ισπανία και την Αυστραλία. Αλλά Stone προβλέπει ότι η αποδυνάμωση εξουσία θα αναγκάσει τους επιστήμονες να αρχίσουν να κλείνουν επιστημονικά όργανα για Voyager 1 το 2020 και ότι μέχρι το 2025, η τελευταία πράξη θα απενεργοποιηθεί.
"Θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τη θέση μας στο σύμπαν", δήλωσε ο Bill Nye, το "Science Guy" ο οποίος είναι διευθύνων σύμβουλος της Planetary Society στην Πασαντένα της Καλιφόρνια Είπε ότι η νέα ανακάλυψη από το Voyager 1 είναι ένα κλασικό παράδειγμα του γιατί εξερευνούμε: "Τι θα πας να βρείτε πάνω από το άγνωστο ορίζοντα Δεν ξέρουμε Αυτός ο λόγος θα διερευνήσει εκεί έξω;.».
Αναπληρωτής διοικητής της NASA για τη διαστημική τεχνολογία, Michael Gazarik, είπε Voyager 1 ανθεκτικότητα: «Είναι εκπληκτικό, ειδικά στο σκληρό περιβάλλον του χώρου Αυτό το κομμάτι του υλικού έχει μια δική του ζωή.".
Σε 40 χιλιάδες χρόνια, το Voyager 1 θα είναι πιο κοντά σε ένα άλλο αστέρι (με το ρομαντικό όνομα AC +79 3888), από ό, τι στον ήλιο. Και μετά τι; Θα συνεχίσουμε, - ένα σιωπηλό, σκοτεινό σκάφος σε ένα φαινομενικά αιώνιο ταξίδι.
«Θα είναι σε τροχιά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας ουσιαστικά για δισεκατομμύρια χρόνια, όπως και όλα τα αστέρια", δήλωσε ο Stone ό, τι υπήρξε, γι 'αυτόν, το διαστημικό σκάφος της ζωής.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Guardian Weekly , το οποίο περιλαμβάνει υλικό από την εφημερίδα Washington Post
πηγη
