Η σημερινή έκταση του Κρεμλίνου έχει περίπου τη μορφή ισόπλευρου τριγώνου. Η νότια πλευρά είναι στραμμένη τελείως προς την όχθη του Μόσχοβα,
ενώ η δυτική πλευρά, που νωρίτερα περιβρεχόταν από τον Νεγκλίναγια, τώρα ορίζεται από τον Κήπο του Αλεξάνδρου(ρωσικά: Александровский сад, προφέρεται: [ɐlʲɪ ˈksandrəfskʲɪj sat]). Στο ανατολικό και βορειοανατολικό τμήμα των τειχών του Κρεμλίνου βρίσκεται η ιστορική συνοικία Κιτάι-Γκόροντ, της οποίας κεντρική πλατεία είναι η λεγόμενη Κόκκινη Πλατεία που εκτείνεται παράλληλα σχεδόν κατά όλο το μήκος των ανατολικών τειχών.
To Μαρμάρινο Παλάτι του κόμη Ορλώφ
O Χάλκινος Καβαλάρης και ο Καθεδρικός του Αγ. Ισαάκ
Το σήμα κατατεθέν της Αγ. Πετρούπολης είναι ο Χάλκινος Καβαλάρης. Πρόκειται για έργο του Γάλλου γλύπτη Ε.Μ. Φαλκονέ, κατόπιν παραγγελίας της Μεγάλης Αικατερίνης, και απεικονίζει το Μεγάλο Πέτρο έφιππο. Τοποθετήθηκε το 1782 στο πάρκο μπροστά από το ναό του Αγ. Ισαάκ, στις όχθες του Νέβα.
Η πλούσια ιστορία της Κόκκινης Πλατείας αντανακλάται σε πολλά έργα τέχνης, συμπεριλαμβανομένων πινάκων του Βασίλι Σούρικοφ, Κονσταντίν Γιουόν και άλλων. Η πλατεία αποσκοπούσε στο να λειτουργεί ως η κύρια αγορά της Μόσχας. Επίσης χρησιμοποιήθηκε για διάφορες δημόσιες τελετές και διακηρύξεις και περιστασιακά ως ο χώρος της στέψης των Ρώσων Τσάρων. Η πλατεία σιγά σιγά γέμισε από κτίρια από τότε και χρησιμοποιείται για επίσημες τελετές από όλες τις Ρωσικές κυβερνήσεις από τότε που ιδρύθηκε.
Το όνομα Κόκκινη Πλατεία δεν προέρχεται ούτε από το χρώμα των τούβλων γύρω της (που στην πραγματικότητα ήταν ασπρισμένοι σε κάποια σημεία της ιστορίας) ούτε από την σύνδεση του κόκκινου χρώματος με τον κομμουνισμό.
πηγη
