εκεί όπου μέχρι πριν από λίγα χρόνια μόνο έμπειροι ορειβάτες ανέβαιναν Σήμερα αυτός ο γοητευτικός τόπος έχει έρθει κοντά σε όλους μας...
Πελοπόννησος λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφικής θέσης της –θεωρείται ένα από τα νοτιότερα χερσαία τμήματα της Ευρώπης–, αλλά και της σχετικά μικρής απόστασης που τη χωρίζει από τις καυτές ανάσες της αφρικανικής ηπείρου, χαρακτηρίζεται από ένα πολύ ιδιαίτερο μικροκλίμα.
Οχι, δεν πρόκειται για κάποια εικόνα από τον παγωμένο Βορρά, αλλά για τοπίο της ορεινής Κορινθίας που απέχει μόλις 30 χλμ. από τη θάλασσα.
Υπάρχουν σημεία, κυρίως στην παράκτια ζώνη, όπου το καλοκαίρι οι τιμές του υδραργύρου «χτυπούν» κόκκινο θυμίζοντας συνθήκες υποσαχάριας αφρικανικής ζώνης. Ωστόσο, οι προϊστορικές γεωλογικές ανακατατάξεις του πλανήτη άφησαν εδώ έντονο το αποτύπωμά τους, κληροδοτώντας την τοπιογραφία της με αγέρωχα βουνά όπως ο Χελμός, η Ζήρεια, ο Ταΰγετος, ο Ερύμανθος, ο Πάρνωνας, το Μαίναλο, ο Ολίγυρτος, αλλά και με δεκάδες μικρότερες οροσειρές που αγγίζουν τα 2.000μ.
Ετσι από νωρίς τον χειμώνα οι κορφές τους σκεπάζονται με χιόνι και όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, το λευκό πέπλο κατεβαίνει χαμηλότερα και καλύπτει ακροποταμιές, κοιλάδες και χωριά, τυλίγοντας με την παγερή σιωπή του μεγάλες εκτάσεις.
Μετά την επέλαση του χιονιά το σκηνικό κυριολεκτικά μεταμορφώνεται, θυμίζοντας μακρινούς τόπους του Βορρά. Αυτό το όμορφο λευκό «όνειρο» έχουν την τύχη να ζουν κάθε χρόνο στα ορεινά οι Μοραΐτες, με συχνό φαινόμενο τον αποκλεισμό των χωριών τους, που μπορεί να μετατρέψει πολύ γρήγορα το όνειρο σε εφιάλτη! Βέβαια οι παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές, που οφείλονται στην αλόγιστη ανθρώπινη επέμβαση, τείνουν να ανατρέψουν κι εδώ τις λεπτές ισορροπίες.
Δημητσάνα, το λίγο χιόνι στις στέγες δίνει αίγλη στην ιστορική πολιτεία.
Αν επιβεβαιωθούν οι δυσοίωνες προβλέψεις των κλιματολόγων και επαληθευθούν τα μαθηματικά μοντέλα, τότε η Πελοπόννησος θα είναι από τις πρώτες περιοχές της Νότιας Ευρώπης που θα πληγεί από την ερημοποίηση. Ομως προς το παρόν ο χειμώνας καλά κρατεί και μπορεί ακόμα να μας προσφέρει τα δώρα του!
Αλπικός χιονοπόλεμος
Τα Μαγούλιανα είναι το ψηλότερο κατοικημένο χωριό της Πελοποννήσου, κτισμένο σε ύψος 1.350 μ.
Ο οδικός άξονας Κορίνθου – Πατρών θα μας φέρει γρήγορα στις ράχες του Χελμού, της Ζήρειας, του Κλωκού αλλά και του Ολίγυρτου, που γέρνει με τη βραχώδη κορμοστασιά του πάνω από τη λεκάνη της Στυμφαλίας λίμνης. Χρησιμοποιώντας τον νέο εθνικό δρόμο Κορίνθου – Τριπόλεως θα τρυπώσουμε στην καρδιά του αρκαδικού υψιπέδου. Διανύοντας σχετικά μικρές αποστάσεις μπορούμε, μέσα από σύντομες εξορμήσεις, να «πιάσουμε χιόνι» και να απολαύσουμε αλπικές εικόνες στο Μαίναλο και στα Γορτυνιακά βουνά που σκεπάζουν με τις χιονόλευκες φτερούγες τους τα χωριά Δημητσάνα, Στεμνίτσα και Λαγκάδια.
Σε τούτα τα μέρη, υπό την κυριαρχία του εξαγνιστικού λευκού, θα παίξουμε χιονοπόλεμο, θα φτιάξουμε χιονάνθρωπο, θα νιώσουμε την ψυχρή ανάσα του Βοριά, θα ανακαλύψουμε πάλι τη γαλήνη μιας ξεχασμένης –προ κρίσης– «αθωότητας»... Ο ορεινός Μοριάς και τα χιονισμένα χωριά του μας προσκαλούν κοντά τους!
Οι μελισσοκόμοι στα ορεινά της Κορινθίας αγωνίζονται να σώσουν τα μελίσσια τους μετά την ξαφνική χιονόπτωση.
Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / www.viewsofgreece.gr
Ετσι από νωρίς τον χειμώνα οι κορφές τους σκεπάζονται με χιόνι και όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, το λευκό πέπλο κατεβαίνει χαμηλότερα και καλύπτει ακροποταμιές, κοιλάδες και χωριά, τυλίγοντας με την παγερή σιωπή του μεγάλες εκτάσεις.
Μετά την επέλαση του χιονιά το σκηνικό κυριολεκτικά μεταμορφώνεται, θυμίζοντας μακρινούς τόπους του Βορρά. Αυτό το όμορφο λευκό «όνειρο» έχουν την τύχη να ζουν κάθε χρόνο στα ορεινά οι Μοραΐτες, με συχνό φαινόμενο τον αποκλεισμό των χωριών τους, που μπορεί να μετατρέψει πολύ γρήγορα το όνειρο σε εφιάλτη! Βέβαια οι παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές, που οφείλονται στην αλόγιστη ανθρώπινη επέμβαση, τείνουν να ανατρέψουν κι εδώ τις λεπτές ισορροπίες.
Δημητσάνα, το λίγο χιόνι στις στέγες δίνει αίγλη στην ιστορική πολιτεία.
Αν επιβεβαιωθούν οι δυσοίωνες προβλέψεις των κλιματολόγων και επαληθευθούν τα μαθηματικά μοντέλα, τότε η Πελοπόννησος θα είναι από τις πρώτες περιοχές της Νότιας Ευρώπης που θα πληγεί από την ερημοποίηση. Ομως προς το παρόν ο χειμώνας καλά κρατεί και μπορεί ακόμα να μας προσφέρει τα δώρα του!
Αλπικός χιονοπόλεμος
Τα Μαγούλιανα είναι το ψηλότερο κατοικημένο χωριό της Πελοποννήσου, κτισμένο σε ύψος 1.350 μ.
Ο οδικός άξονας Κορίνθου – Πατρών θα μας φέρει γρήγορα στις ράχες του Χελμού, της Ζήρειας, του Κλωκού αλλά και του Ολίγυρτου, που γέρνει με τη βραχώδη κορμοστασιά του πάνω από τη λεκάνη της Στυμφαλίας λίμνης. Χρησιμοποιώντας τον νέο εθνικό δρόμο Κορίνθου – Τριπόλεως θα τρυπώσουμε στην καρδιά του αρκαδικού υψιπέδου. Διανύοντας σχετικά μικρές αποστάσεις μπορούμε, μέσα από σύντομες εξορμήσεις, να «πιάσουμε χιόνι» και να απολαύσουμε αλπικές εικόνες στο Μαίναλο και στα Γορτυνιακά βουνά που σκεπάζουν με τις χιονόλευκες φτερούγες τους τα χωριά Δημητσάνα, Στεμνίτσα και Λαγκάδια.
Σε τούτα τα μέρη, υπό την κυριαρχία του εξαγνιστικού λευκού, θα παίξουμε χιονοπόλεμο, θα φτιάξουμε χιονάνθρωπο, θα νιώσουμε την ψυχρή ανάσα του Βοριά, θα ανακαλύψουμε πάλι τη γαλήνη μιας ξεχασμένης –προ κρίσης– «αθωότητας»... Ο ορεινός Μοριάς και τα χιονισμένα χωριά του μας προσκαλούν κοντά τους!
Οι μελισσοκόμοι στα ορεινά της Κορινθίας αγωνίζονται να σώσουν τα μελίσσια τους μετά την ξαφνική χιονόπτωση.
Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / www.viewsofgreece.gr
