άφησαν μόνο σου στο βυθό, να παίζεις με πέτρες και κοχύλια.
‘Ολοι βγήκαν στην επιφάνεια
κι εσύ δυσκολεύεσαι τώρα πια ν’ ανασάνεις.
Κάτι σε κρατάει κάτω,
έγινες δέσμιος της άμμου,
ένα κοράλλι από τα κοράλλια.
Κρυψώνα για τα μικρά ψαράκια,
που σε γαργαλούν καθώς σε προσπερνούν.
Κι εσύ όλο και δυσκολεύεσαι ν’ ανασάνεις.
Οι άλλοι δεν κατάλαβαν ότι σ’ έχασαν,
κι εσύ δεν μπορείς να τους το φωνάξεις.
πηγη
