Παρότι είναι εκτός Ολυμπιακών, έχει φανατικούς φίλους, οι οποίοι τονίζουν πως «σε κάνει να ξεχνάς όλα σου τα προβλήματα»
Θαλάσσιο σκι, το σπορ που σε απελευθερώνει
Θάλασσα, ήλιος και ένας άνθρωπος που γλιστράει με χάρη πάνω σε δύο ή σε ένα πέδιλο του σκι. Μια εικόνα τόσο συνδεδεμένη με τις καλοκαιρινές διακοπές μας. Το θαλάσσιο σκι είναι αναμφίβολα μία από τις πιο αξιόλογες καλοκαιρινές δραστηριότητες και ιδιαίτερα στη χώρα μας που ο αθλητής μπορεί να απολαύσει το φυσικό κάλλος των ελληνικών ακτών, των νησιών και, παράλληλα, να νιώσει την αδρεναλίνη και τον ενθουσιασμό του να ανεβαίνουν στα ύψη, ενώ αυτός θα στηρίζεται στη μια μικρή επιφάνεια των πέδιλων σκι.«Οταν κάνεις θαλάσσιο σκι ξεχνάς όλα σου τα προβλήματα. Νιώθεις πραγματικά ελεύθερος. Την αίσθηση να πλέεις - περπατάς στη θάλασσα δεν μπορεί κάποιος να την περιγράψει με λέξεις», μας λέει ο παλαιός πρωταθλητής του αθλήματος, Γιώργος Χατζής.
Το θαλάσσιο σκι μπορεί να μην κατάφερε, παρά τις κατά καιρούς υποσχέσεις, να ενταχθεί στο ολυμπιακό πρόγραμμα, είναι όμως ένα άθλημα με εκατομμύρια φίλους σε όλο τον κόσμο. «Γεννήθηκε» γύρω στο 1900 από μια παρέα νεαρών που διασκέδαζε στα νερά μιας λίμνης των ΗΠΑ. Γρήγορα, η μόδα εξαπλώθηκε, ενώ με την εμφάνιση όλο και πιο δυνατών μηχανών στα σκάφη, αυξήθηκε η ταχύτητα, η δυσκολία αλλά και η δημοφιλία του αθλήματος. Η πρώτη μορφή του θαλάσσιου σκι ήταν η «θαλασσοδρομία» (aqua-planing), όπου ο αθλητής γλιστρούσε στο νερό πάνω σε μια σανίδα (aqua-plane) δεμένη πίσω από ένα «ταχύπλοο» σκάφος. Σύμφωνα με μαρτυρίες, στην Ελλάδα, τέτοιες «θαλασσοδρομίες» υπήρχαν την περίοδο 1945-1946, στην περιοχή του Βόλου, με σκάφη του Λιμενικού Σώματος. Με τη σημερινή του μορφή το άθλημα (με ένα ή με δύο πέδιλα) εμφανίστηκε το 1957, στον όρμο της Βουλιαγμένης, ως άθλημα αναψυχής. Το 1959, ο Ναυτικός Ομιλος Βουλιαγμένης δίνει ώθηση στο αγωνιστικό μέρος του αθλήματος, με την ίδρυση του πρώτου τμήματος αγωνιστικού θαλάσσιου σκι. Ετσι, ο πρώτος σύλλογος που δραστηριοποιήθηκε στη χώρα μας ήταν ο Ναυτικός Ομιλος Βουλιαγμένης, ο οποίος έως το 1963 εκπροσωπούσε την Ελλάδα στην Παγκόσμια Ενωση Θαλασσίου Σκι (μετονομάστηκε σε Διεθνή Ομοσπονδία Θαλασσίου Σκι το 1988). Η Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσίου Σκι (ΕΟΘΣκι) ιδρύθηκε το 1963 και από το 1965 συμμετέχει σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις.
Το 1972 το θαλάσσιο σκι ήταν άθλημα επίδειξης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, αλλά λόγω του υψηλού κυματισμού που υπήρχε στο λιμάνι του Κιέλου η επίδειξη δεν ήταν ικανοποιητική και έχασε την αναγνώρισή του. Από την εμφάνιση του αγωνιστικού θαλασσίου σκι, οι Ελληνες αθλητές διαπρέπουν συνεχώς, με την κατάκτηση μεταλλίων σε διεθνείς διοργανώσεις ανδρών, γυναικών και νέων.
Για να ασχοληθεί ένα παιδί με τον πρωταθλητισμό πρέπει να μυηθεί στα μυστικά του αθλήματος σε ηλικία 5-6 ετών. «Το θαλάσσιο σκι σου προσφέρει πολλά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Είσαι μέλος μιας ομάδας και σε βοηθάει στην κοινωνικοποίηση.
Μαθαίνεις να ζεις μόνος σου και γίνεσαι γρήγορα ανεξάρτητος. Οταν ασχολείσαι με τον πρωταθλητισμό, θα γνωρίσεις πάρα πολλά μέρη του κόσμου. Σε ηλικία 17 ετών ένας αθλητής του θαλασσίου σκι έχει δει τόσα μέρη όσα δεν θα δουν άλλοι σε ολόκληρη τη ζωή τους. Εμένα είναι όλη μου η ζωή», υπογραμμίζει ο Γιώργος Χατζής.Τα βασικά αγωνίσματα στο θαλάσσιο σκι είναι το σλάλομ, οι φιγούρες και το άλμα. «Στο σλάλομ, με απλά λόγια, προσπαθούμε να περάσουμε έξι μπάλες που βρίσκονται δεξιά και αριστερά του σκάφους, στο δεύτερο αγώνισμα υπάρχουν κάποιες φιγούρες και ανάλογα τη δυσκολία τους μπαίνουν οι βαθμοί, ενώ στο άλμα ο αθλητής προσπαθεί να πάει όσο πιο μακριά μπορεί περνώντας πάνω από ένα βατήρα (1,50 - 1,80 μ.)», μας λέει ο προπονητής Γιώργος Αλεξανδρής. 
Το θαλάσσιο σκι μπορεί να μην κατάφερε, παρά τις κατά καιρούς υποσχέσεις, να ενταχθεί στο ολυμπιακό πρόγραμμα, είναι όμως ένα άθλημα με εκατομμύρια φίλους σε όλο τον κόσμο. «Γεννήθηκε» γύρω στο 1900 από μια παρέα νεαρών που διασκέδαζε στα νερά μιας λίμνης των ΗΠΑ. Γρήγορα, η μόδα εξαπλώθηκε, ενώ με την εμφάνιση όλο και πιο δυνατών μηχανών στα σκάφη, αυξήθηκε η ταχύτητα, η δυσκολία αλλά και η δημοφιλία του αθλήματος. Η πρώτη μορφή του θαλάσσιου σκι ήταν η «θαλασσοδρομία» (aqua-planing), όπου ο αθλητής γλιστρούσε στο νερό πάνω σε μια σανίδα (aqua-plane) δεμένη πίσω από ένα «ταχύπλοο» σκάφος. Σύμφωνα με μαρτυρίες, στην Ελλάδα, τέτοιες «θαλασσοδρομίες» υπήρχαν την περίοδο 1945-1946, στην περιοχή του Βόλου, με σκάφη του Λιμενικού Σώματος. Με τη σημερινή του μορφή το άθλημα (με ένα ή με δύο πέδιλα) εμφανίστηκε το 1957, στον όρμο της Βουλιαγμένης, ως άθλημα αναψυχής. Το 1959, ο Ναυτικός Ομιλος Βουλιαγμένης δίνει ώθηση στο αγωνιστικό μέρος του αθλήματος, με την ίδρυση του πρώτου τμήματος αγωνιστικού θαλάσσιου σκι. Ετσι, ο πρώτος σύλλογος που δραστηριοποιήθηκε στη χώρα μας ήταν ο Ναυτικός Ομιλος Βουλιαγμένης, ο οποίος έως το 1963 εκπροσωπούσε την Ελλάδα στην Παγκόσμια Ενωση Θαλασσίου Σκι (μετονομάστηκε σε Διεθνή Ομοσπονδία Θαλασσίου Σκι το 1988). Η Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσίου Σκι (ΕΟΘΣκι) ιδρύθηκε το 1963 και από το 1965 συμμετέχει σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις.
