Το διάβασα και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. Δια χειρός Νίκου Καζαντζάκη από τον πρόλογο στην έκδοση "Νίκος και Ελένη Καζαντζάκη: Ταξιδεύοντας Ιαπωνία - Κίνα" :
"Όταν σφαλώ τα μάτια για να δω, ν'ακούσω, να μυριστώ και ν'αγγίξω μία χώρα που γνώρισα, νιώθω να ταράζεται και να αναγαλλιάζει το κορμί μου, σα να'ρχεται κοντά μου πρόσωπο αγαπημένο...
... Όταν κλείσω τα μάτια για να ξαναχαρώ μιά χώρα, χιμούν και μου τη φέρνουν κι οι πέντε αίστησες μου, οι πέντε γιομάτοι στόματα απλοκαμοί του κορμιού μου. Χρώματα, φρούτα, γυναίκες. Μυρουδιές από περιβόλια, από βρομερά στενοσόκακα, από μασκάλες. Χρόνια απέραντα με γαλάζιες αναλαμπές. Καυτές, κυματιστές αμμούδες που κουνιούνται στο ήλιο. Κλάματα, φωνές, τραγούδια και μακρινά κουδούνια μούλαας, καμήλας ή τρόϊκας. Κάποια δριμιά αναγουλιαστική αποφορά μογγολικής πολιτείας δε θα φύγει ποτέ από τα ρουθούνια μου. Και θα κρατώ αιώνια στα χέρια μου - αιώνια, θέλω να πω ωσότου σαπίσουν τα χέρια μου - τα πεπόνια της Μπουχάρας, τα καρπούζια του Βόγλα, ένα χέρι δροσερό, μικροσκοπικό μιάς Γιαπωνιέζας...."
Υ.Γ. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Νίκος Καζαντζάκης έχει γράψει ταξιδιωτικές εντυπώσεις από τα ταξίδια του σε : Ρωσία, Ισπανία, Ιαπωνία, Κίνα, Ιταλία, Αίγυπτο, Σινά, Ιερουσαλήμ, Κύπρο, Αγγλία και Πελοπόννησο. Πριν ταξιδέψει κανείς σε ένα από τα μέρη αυτά (ή και μετά) αξίζει να πάρει μιά ιδέα για το πώς είδε τα μέρη αυτά ο μεγάλος Έλληνας συγγραφέας 70-80 χρόνια πριν.
