Γιατί ο Χριστόφορος Κολόμβος
δεν ανακάλυψε την Ισπανία;
Τα δάκρυα που δεν κλαίγονται
προσμένουν σε μικρές λιμνούλες;
Ή είναι αόρατα ποτάμια
που τρέχουν όλο προς τη θλίψη;
Και τι σημασία έχω εγώ
στο δικαστήριο της λησμονιάς;
Ποια είνʼ η αναπαράσταση
του ερχομένου αποτελέσματος;
Είναι ο σπόρος δημητριακού
με το κίτρινο πλήθος του;
Ή είναι η κοκκαλιάρικη καρδιά
ο αντιπρόσωπος του ροδάκινου;
Το 4 είναι 4 για όλους;
Τα εφτά εινʼ όλα ίδια;
Το φως που σκέφτεται ο κρατούμενος
είναι το ίδιο αυτό που σε φωτίζει;
Έχεις σκεφτεί ποτέ τι χρώμα
εινʼ ο Απρίλης των αρρώστων;
Γιατί δεν γεννήθηκα μυστηριώδης;
Γιατί με δίχως συντροφιά μεγάλωσα;
Ποιός μʼ έστειλε να χαλαρώσω
τις πόρτες της ίδιας μου της περηφάνιας;
Και Ποιός έβγαινε για μένα να ζήσει
όταν κοιμόμουν ή όταν αρρώσταινα;
Τι σημαία ξεδιπλώθηκε
εκεί όπου δεν με ξεχάσαν;
Λάμπει η σταγόνα του μετάλλου
σαν συλλαβή στο άσμα μου;
Και δεν σέρνεται μια λέξη
φορές σαν ένα ερπετό;
Δεν έριξε μες στην καρδιά σου
ένα όνομα σαν πορτοκάλι;
Από ποιο ποτάμι βγαίνουν τα ψάρια ;
Από τη λέξη αργυροχόος;
Και δεν ναυαγούν τα ιστιοφόρα
από υπερβολή φωνηέντων;
Μπορείς, αναγνωστάριο, να μʼ αγαπήσεις
και να μου δόσεις ένα φιλί ουσιαστικό;
Το λεξικό είναι ένας τάφος
ή μια κηρήθρα κλειστό μέλι;
Είναι ειρήνη του περιστεριού η ειρήνη;
Ο λιόπαρδος κάνει τον πόλεμο;
Γιατί ο καθηγητής διδάσκει
τη γεωγραφία του θανάτου;
Είναι αλήθεια πώς μοιράζουν
γράμματα διάφανα στα ουράνια;
