Η Σκόπελος είναι ένα από τα νησιά των Βορείων Σποράδων, το δεύτερο νησί στη σειρά μετά τη Σκιάθο. Έχει έκταση περίπου 96 τετρ. χιλ. και περίμετρο 67 χιλιόμετρα. Έχει δύο βουνά, το Παλούκι (565 μ. ύψος) και το Δελφί (680 μ. ύψος).
Γεμάτη με πυκνά δάση που καλύπτουν σχεδόν το 80% της έκτασής της, θεωρείται το πιο πράσινο νησί του Αιγαίου. Έχει καλή τουριστική υποδομή, συγκεντρώνει όμως λιγότερο κόσμο (30.000 άτομα 15/8/2007) από τη γειτονική κοσμοπολίτικη Σκιάθο και διατηρεί σε μεγαλύτερο βαθμό τον παραδοσιακό χαρακτήρα της.
To Ενετικό κάστρο της Σκοπέλου, βρίσκεται στη θέση του αρχαιότερου οικισμού του νησιού, την Πεπάρηθο. Αποτελεί ενιαίο τμήμα με την υπόλοιπη χώρα της Σκοπέλου. Το Κάστρο είναι ορατό απο κάθε σημείο της χώρας.
Εκεί θα καταλήξετε ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια απο την Παναγίτσα του Πύργου στην άκρη του Λιμανιού. Σήμερα έχει και αρχαιολογικό αλλά και τουριστικό ενδιαφέρον καθώς στη κορυφή του θα συναντήσετε τον Γιώργο Ξηντάρη, έναν απο τους τελευταίους της ρεμπέτικης μουσικής.
το Λιμάνι
Είναι το δεύτερο σε μέγεθος νησί των Σποράδων και ανήκει στο Νομό Μαγνησίας.Ονομάζεται και νησί του δάσους γιατί είναι το πιο πράσινο νησί στην Ελλάδα. Το έδαφος της στο μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από πανέμορφα πευκοδάση που καταλήγουν σε όμορφες παραλίες και όρμους.
Η χώρα της Σκοπέλου διατηρεί νησιώτικο χαρακτήρα με στενά πλακόστρωτα δρομάκια και γραφικά λευκά σπίτια. Μεγαλύτερα χωριά είναι η Γλώσσα, το Κλήμα και ο 'Εληος. Από τη Γλώσσα μπορεί κανείς να δει τη Σκιάθο και το Πήλιο.
Στην αρχαιότητα το νησί ονομάζονταν Πεπάρηθος, από τον γιο του Διόνυσου και της Αριάδνης. Πρώτος κάτοικος του νησιού ήταν ο άλλος γιος του Διόνυσου Στάφυλος.
Στην Σκόπελο θα βρείτε παραμυθένιες γαλαζοπράσινες παραλίες στη δυτική και τη νότια πλευρά του νησιού. Αν φθάσετε στο νησί με σκάφος ή νοικιάσετε βάρκα θα έχετε την δυνατότητα να κολυμπήσετε στις υπέροχες ερημικές παραλίες ενώ με αυτοκίνητο, μηχανάκι ή το λεωφορείο που κάνει συνεχώς δρομολόγια θα βρεθείτε στις υπέροχες οργανωμένες παραλίες.
Δεν είναι όμως μόνο η παραλία Καστάνη που αξίζει στο νησί. Σχεδόν όλες οι οργανωμένες παραλίες έχουν το ίδιο σκηνικό. Ξεχώρισα το Λιμνονάρι, τον Πάνορμο, τον Αγνώντα, την Μηλιά. Όσες πρόλαβα να πάω δηλαδή με τη λίστα για την επόμενη φορά να είναι γεμάτη (Στάφυλος, Βελανιό, Αντρίνα, Γλυστέρι κ.ά.).
