Όλοι γνωρίζουμε τις θεραπευτικές ιδιότητες του ιαματικού νερού εδώ και χιλιάδες χρόνια. Την τελευταία περίοδο, χάρη στην εξέλιξη της κυτταρολογίας, το ιαματικό νερό έχει την αναγνώριση που του αξίζει.
Τα ιαματικά νερά της Αιδηψού, είναι γνωστά από τα αρχαιοελληνικά χρόνια για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες (με ηλικία περισσότερο των 20.000 ετών), αναφέρονται από τους Αριστοτέλη και Στράβωνα. Σήμερα είναι μία από τις πιο αγαπητές λουτροπόλεις της Ελλάδας.
Υπάρχουν περισσότερες από 80 θερμές πηγές με θερμοκρασίες που φτάνουν μέχρι και τους 86° C.
Η κύρια ομάδα αυτών των πηγών είναι διάσπαρτη σε διαφορετικά σημεία της πόλης όπου από εκεί το ιαματικό νερό διοχετεύεται με κανάλια σε όλα τα υδροθεραπευτήρια της πόλης αλλά και στο σύγχρονο υδροθεραπευτήριο του ΕΟΤ (Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού). Επίσης ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει ένα μοναδικό φαινόμενο, εδώ στα Λουτρά της Αιδηψού...
Η κύρια ομάδα αυτών των πηγών είναι διάσπαρτη σε διαφορετικά σημεία της πόλης όπου από εκεί το ιαματικό νερό διοχετεύεται με κανάλια σε όλα τα υδροθεραπευτήρια της πόλης αλλά και στο σύγχρονο υδροθεραπευτήριο του ΕΟΤ (Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού). Επίσης ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει ένα μοναδικό φαινόμενο, εδώ στα Λουτρά της Αιδηψού...
Έπρεπε να περάσουν παραπάνω από 50 χρόνια για να αποδειχθεί ότι η ίδια η φύση έχει δημιουργήσει “ειδικές διόδους” στη μεμβράνη του κυττάρου, τόσο για το νερό, όσο και για τους ηλεκτρολύτες.
Η περιοχή της Αιδηψού έχει μια ξεχωριστή θέση στη μυθολογία. Η θεά Αθηνά ζήτησε από το θεό της φωτιάς, Ήφαιστο, να φέρει στην επιφάνεια της γης νερά θερμά, νερά να ξεκουράζουν, νερά να γιατρεύουν, ώστε ο προστατευόμενός της, ο μυθικός ήρωας Ηρακλής να έρχεται να ξεκουράζεται μετά από κάθε άθλο. Ο θεός Ήφαιστος δεν χάλασε το χατίρι της αγαπημένης του αδερφής. Χτύπησε με το θεϊκό σφυρί του τα έγκατα της γης και αμέσως ξεπήδησαν τα θερμά ιαματικά νερά.Κατά τη μυθολογία, αυτοί που εγκαταστάθηκαν πρώτοι στην Εύβοια και στην αρχαία Αιδηψό ήταν οι Κουρήτες που έφεραν τη λατρεία του Δία. Προς τιμή του έκτισαν ναό, που μέσα σε αυτόν ανάθρεψαν το Δία και έγιναν οι φύλακές του. Μετά τους Κουρήτες ήρθαν οι Αβαντες που κυριάρχησαν στην Εύβοια. Η Αιδηψός συμμετείχε υπό την Ιστιαία ή το Δίο στην άλωση της Τροίας.Ο γεωγράφος Στράβων (63 π.Χ. - 24 μ.Χ.) χαρακτηρίζει τις πηγές των Λουτρών σαν Ελλοπικές, από τον Ελλοπα, το γιο του Ιωνα, που κατέλαβε όλη την περιοχή μαζί με την υπόλοιπη Ιστιαία.
Οι κάτοικοι που ήθελαν να κάνουν τα λουτρά τους έστηναν καταλύματα στο συνοικισμό Πλατάνια των Λουτρών Αιδηψού, όπου υπήρχαν πηγές. Από το 1842 ο δήμος Αιδηψίων εισέπραττε λουτρικά δικαιώματα από τους λουόμενους και εστήθησαν παραπήγματα. Από το έτος 1875 με πρωτοβουλία του τότε Αρχιεπισκόπου Ευβοίας Καμπάνη, ανεγέρθηκε ο πρώτος οικίσκος και στη συνέχεια και άλλοι, για να φτάσουμε στην ανέγερση ξενοδοχείων. Τα Λουτρά της Αιδηψού άρχισαν να κατοικούνται μόνιμα από το 1900 και μετά. Μέχρι το 1907 δεν απογραφόταν κανένας κάτοικος, γιατί τα Λουτρά χρησιμοποιούνταν μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όσο διαρκούσε η λουτροθεραπεία. Στις αρχές του 19ου αιώνα, η περιοχή της Αιδηψού δέχεται τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, που θα δώσουν νέα ώθηση στην ανάπτυξη, στους τομείς της αλιείας, γεωργίας και του εμπορίου. Σ' αυτό το διάστημα κατασκευάζονται στα Λουτρά Αιδηψού εκτός από το ξενοδοχείο "Θέρμαι Σύλλα", που είναι ήδη κτισμένο, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, όπως το "Ηράκλειον", "Στάδιος", "Ιστιαία", "Αίγλη", "Αύρα" και άλλα. Επίσης δημιουργούνται ιδιωτικά υδροθεραπευτήρια για να καλύψουν τις ανάγκες των λουομένων και ταυτόχρονα άλλες μορφές επιχειρήσεων, όπως πολυτελή κέντρα διασκέδασης με ζωντανή μουσική και φημισμένα ορχηστρικά συγκροτήματα. Το τουριστικό πρόσωπο των Λουτρών Αιδηψού είναι πλέον γεγονός.
